web stats

29.8.14

6+1 θεριά της Zucklas

Moment in the Wind
 
1. λαικ "το κοινόν"
 
Το πλέον εξημερωμένο είδος της συνομοταξίας, διαβιώνει σε αγέλες, τρέφεται μηρυκάζοντας κατά βάση βαριεστημάρα του κερατά αλλά και σεβαστές ποσότητες μονοκοτυλήδονου "lol" και αμοιβάδας "posodikioexeis" και επιβιώνει από τα άγρια μεταμεσονύκτια δάση του νυσταγμένου νου έως τις παγωμένες στέπες του ξημερώματα.
Η χαρά του πλήθους, η βαλεριάνα της πλήξης σου. Αράζεις σ΄ένα παγκάκι του notification park και μοιράζεις "goutsou goutsou" και "axoutomvre" από σε ό,τι συμπαθές περάσει μπροστά από το σακουλάκι σου με τους λιόσπορους μέχρι σε ό,τι γενικώς. Κανίς, κόκερ, καροτσάκια, μπαμπάδες, δαλματίας (έχει κόμμα μετά τους μπαμπάδες μην μπερδεύεσαι), στην Kruela την ίδια, λατέρνες με ή χωρίς thumbails, λιμνούλες με χρυσόψαρα στις παρυφές, χρυσόψαρα με λιμνούλες στις παρυφές, μαμάδες, ροτβάϊλερ (αυτό το κόμμα, πολλάκις, σοφότερον είναι να το αγνοήσεις). Όλα σ΄ αρέσουν, όλα καλά όλα ανθηρά, την ώρα μας να περνάμε,  στην ώρα τους να περνάνε, πλήξη και αϋπνία είναι δεν είν΄ και η τρόϊκα κάποτε θα βαρεθούν, μέχρι κι o Sam στο Sleepless in Seattle κάποια στιγμή το είπε το "we better go".
 
2. λαικ "αχλάδα"
 
Ο μεγαλοπρεπής βασιλιάς που για το μήκος της ουράς του θα σκότωνε μέχρι και η Apple επί της Fifth Avenue παραμονή της έναρξης διάθεσης του iPhone 5. Σε αρχαιότερους μη πολυτονικούς τόμους του "Oι φίλοι μας τα ζώα" το συγκεκριμένο είδος απαντάται και με την ονομασία "μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι", περιγραφή που δικαίως εκτιμήθηκε ως άκρως αντιφεμινιστική και πως διαστρεβλώνει την ιστορικήν αλήθεια. Ως "αχλάδα" η αδικία απεκατεστάθη μέχρι νεωτέρας εξίσου μονομερώς και επιλεκτικά, όπως δλδ αποκαθίστανται οι περισσότερες παρόμοιας διαλογής αδικίες σε όλες τις ζούγκλες, ενώ στην νέα υπό έκδοση σειρά επιμέλειας Ρεπούση θα καταγράφεται οριστικά ως "συνωστισμός στα παράλια". Αν και εφ΄όσον βεβαίως κριθεί ως επαρκής η τεκμηρίωση: "εκεί που σκάει η τρικυμία εν κρανίω" στην επερώτηση: "ποια παράλια?" η οποία έχει κατατεθεί από μικτή αντιπροσωπεία αρχηγών και σκύλων.
Tο πιο ξεκούραστο τόσο στην διαδικασία κυνηγίου όσο και μαγειρέματος θήραμα. Δεν απαιτείται καν να ξεκοκαλίσεις και τις 7.500 χιλιάδες λέξεις, να κοσκινίσεις το 30λεπτο βίνδεο ή τις 367 φωτο του album για να γευτείς την χαρά του συνδαιτυμόνος. Αφού αρέσει στον φύλαρχο, στην εξουσία, στον λατρεμένο σου στοχαστή,  δημοσιογραφά, στον κομματάρχη και "σε 1.612 άλλους", αρέσει και σε σένα. Aδιαπραγμάτευτο. Και κάτι επερωτήσεις στα ψιλά "mmm-leipei-o-Marths-apo-thn-sarakosth?", από αμιγείς αντιπροσωπείες σκύλων, ακόμη πιο αδιαπραγμάτευτο πως εξυπηρετούν ιδιοτελείς και αποπροσανατολιστικούς σκοπούς. Μην απαντάς εσύ και μπερδεύεις το ένστικτο της δικής σου σαρακοστής, τόσα πρωτόγνωρα είδη έχει η ζούγκλα προς μελέτη δεν θα χάνουμε τώρα τον χρόνο μας με τους Rataplan και τους Ιdefix.
 
3. λαικ "απο δω παν κι οι άλλοι - εδώ ήρθαμε"
 
Είδος με ικανότητα καμουφλαρίσματος μεγαλύτερη και από τον Αλμπίνο Βιρμανικό πύθωνα και από το βλέμμα του Αντώνη κατά το ιστορικόν "ισοδύναμα υπάρχουν" -σώπα τώρα αδερφέ που υπήρχε ίχνος καμουφλαζ στο "λεφτά υπάρχουν" του βλαμμένου- ώστε φαινομενικώς να προσομοιάζει κατά πολύ του τύπου "αχλάδα" -το λαικ όχι το ξυνολάχανο ο Αντώνης- ενώ έχει προέλθει από εντελώς διαφορετικές, μοναχικές, διασταυρώσεις. Για την ακρίβεια, από την ψυχολογία της στιγμής κατά την οποία  μπαϊλντισμένος με τις ώρες από το  μποτιλιάρισμα και το "στράτα στρατούλα" στην λεωφόρο που πήζει από Στρατούληδες, στρατούληδες, Μαριλίζες, μαριλίζες, πασιονάριες, αγάπες, λέλουδα, τα άπαντα του Καρούζου δίπλα σ΄εκείνα του Johnny Depp, δίπλα σ΄εκείνα του Pessoa, δίπλα σ΄εκείνα της Άννα Γούλα, δίπλα σ΄εκείνα του Johnny Walker και της αναγούλας, αποφασίζεις να στρίψεις πίσω από μερικούς που κάνουν δεξιά στον χωματόδρομο. Όπως κάνεις καμιά φορά κι όταν κατακαλόκαιρο Κυριακή πρωί μποτιλιάρεσαι στον κεντρικό, πηγαίνοντας στην κουμπάρα στο Λαγονήσι που βρήκε στον έξω από τα σχέδια κάθε θεού οικισμό "Η ωραία θέα άμα τη βρεις" να στήσει την τροχοβίλα. "Κάτι θα ξέρουν, κάπου θα βγαίνει κι από δω" λες και μετά από καμιά 500αρια λέξεις, όπως μετά από καμιά πεντακοσαριά μέτρα όταν πηγαίνεις στην κουμπάρα, δικαιώνεσαι πλήρως, καρφί στα σπίτια τους βγαίνει, πολύ καλά το ήξεραν.
Κάτι δικά τους "υψλά" συζητάνε σε νοηματική πιο άψογη κι από του Πουλάκη, συμβολισμοί με βάθος ύψος πλάτος που δεν τον  καταδέχονται τον μέσο μποτιλιαρισμένο νου κι ας αναγράφεται στο "αγαπημένες φράσεις": από τον λαό για τον λαό", αλλά και οι φρυγανιές elite "αγνές και θρεπτικές" γράφουν επάνω στο πακέτο, όχι "ληγμένα αλεύρια και μπαγιάτικα ψωμιά".  Δεν καταλαβαίνεις και δεν αναγνωρίζεις χριστό απ΄όσα βλέπεις τριγύρω μα αφού έκανες τον κόπο να φτάσεις ως εδώ πατάς κι ένα λαϊκ-ό κορνάρισμα κατά την διάρκεια της αναστροφής, έτσι για να καλύψει σίγουρα το "αι σιχτιρ" μη κι ακουστεί από τους ξένους ανθρώπους, χαμένος στους χωματόδρομους χωρίς μετάφραση και με τα νεύρα νουτλς, άφραγκος, άνεργος, σκασμένος είσαι  όχι αγενής- και ξαναβγαίνεις στην γνώριμη λεωφόρο. Καλύτερα στην ουρά παρέα μ΄όσους δεν έχουν ιδέα που πάνε, παρά μ΄εκείνους που νομίζουν ότι φτάσανε.
 
4. λαικ "Usain"
 
Το αιλουροειδές που σε 0:0:0:58  είναι σε θέση να κάνει τον Τζαμαϊκανό  πιο κίτρινο από την ζήλειά του κι από το άθροισμα των ημερήσιων updates του Protagon ακόμη -σε μια αδιάφορη ειδησιογραφικά ημέρα, όταν υπάρχει πραγματική είδηση τίποτε δεν μπορεί να γίνει πιο κίτρινο από το Protagon- και τα 0:0:9 χάρισμά του. Του Usain όχι του Protagon, εκεί δεν είναι ούτε γραμμή από τον πυρετό σου να χαρίζεις τέτοιες εποχές. Βέβαιον πως κι αυτός σε κίτρινο θα μετατραπεί.
To θηρίο που όταν αρχίσεις να το συναντάς σαν βγεις στον πηγαιμό για την επιβεβαίωση, σε μεγαλύτερη και από των μνημονίων και νέων μέτρων συχνότητα, σε κάνει να πιστεύεις πως πάει αυτό ήταν, κόλλησε ανίατη αυτονόμηση το δάχτυλο σου χειρότερη κι από του Μπίστη κι αμέσως μετά το publish πατάει αυτολαικ, ακριβώς σαν τον Μπίστη.  Δεν μπορεί, δεν εξηγείται αλλιώς, ούτε άνθρωπος άλλος ούτε τσιτάχ θα προλάβαινε να φτάσει από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη έτσι αστραπιαία. Όμως στην ζούγκλα είσαι τίποτα δεν είναι απίθανο, τα πάντα μπορεί να κρύβονται πίσω από ένα avatar, γιατί όχι κι ένα είδος που από κανέναν μελετητή άγριας ζωής δεν έχει ως τώρα αναφερθεί. Πολύ άγριας όμως.
 
5. λαικ "νιαρ νιαρ" "ρειιιι" "πσσστ" "ε μαλάκαα"
 
Υποείδη της υποσυνομοταξίας "here i am" και σημασίας για την εξέλιξη της διατροφικής αλυσίδας in the jungle ανάλογης με το ποιος το νιαουρίζει, το τραγουδά, το στριγκλίζει, το σφυρίζει. Η τσίτα που σφαχτήκατε στα σχόλια γιατί επέμενε πως ο κυρ Φώτης δεν φοράει κόκκινο βρακί με μπλε και πράσινες βούλες αλλά πράσινο με μπλε και κόκκινες και θέλει να τα ξαναβρείτε γιατί κανένας άλλος από την lalista της δεν διαθέτει χρόνο να τσακώνεται με τσίτες για κανενός το βρακί, εκείνη η νεοφιλελέ οχιά που της είπες  "ρε άντε και κι εσύ"  και πήγε κι επέστρεψε και θέλει με τον τρόπο της να σ΄ευχαριστήσει για την χαρά που της θύμησες, η σοφή κουκουβάγια με σκοπό να σου υπενθυμίσει την ύπαρξή της και πως ακόμη στις φωτό από την παρουσίαση του νέου της ευπώλητου δεν έχεις σχολιάσει "!!!!!!!!"  ή -και ως επί το πλείστον- γατάκι που σ΄έχει ανεξήγητα χάσει κάτι  ώρες-μέρες-μήνες από το πριβέ.
Κοινό χαρακτηριστικό των εκπροσώπων της συνομοταξίας η επικίνδυνη γλώσσα που ποικιλοτρόπως και απειλητικά απλώνεται κατά τη μεριά σου αλλά όλα εδώ πληρώνονται, ας πρόσεχες μέχρι που άπλωνες κι εσύ  αρχικώς την ανυποψίαστη δική σου. Το ΄χουν αυτό τα πεινασμένα θηρία. Δεν ξεχωρίζουν πάντα πότε κι εσένα σου τρέχουν τα σάλια ή απλώς κάνεις :p για να πάρεις μια ανάσα από το να δείχνεις διαρκώς τα δόντια σου, γιατί δεν θυμάμαι αν στο είπα ότι στις ζούγκλες με "goutsou goutsou" και χαμογελάκια δεν επιβιώνουν για πολύ παρά μόνο οι ελέφαντες. Διαλέγεις και παίρνεις. Ή θα αποδεικνύεις καθημερινώς ότι δεν είσαι ή θα δηλώσεις εξ΄αρχής πως ναι, τίποτα δεν ξεχνάς.
 
6. λαικ "γιούρια"
 
Μηρυκαστικό που κατά εποχές πολλαπλασιάζεται με ρυθμούς κουνέλας και συντελεί στον ολικό αφανισμό των ειδών χλωρίδας:  "diadoste", "bohtheiste", "trexate-giati-xanomaste", "hmoyn-ki-ego-ekei", "na-eisai-ki-esy-ekei" "poy-einai-to-ekei?" "den-tha-perasei" "paei-perase" etc etc με τα οποία και αποκλειστικώς διατρέφεται, μέχρι του σημείου που λίγο να καθυστερήσες κι ενώ θες κι εσύ διακαώς να συμμετέχεις στο vegetarian party, να μην έχει μείνει διαθέσιμο χλωρό κλαρί μήτε για να μασήσεις μήτε για να σταθείς.
Aλλά δοντ γουόρυ, αυτά τα είδη είναι αυτοφυή, ανεξάντλητα και αναπτύσσονται ταχύτατα, λίγη υπομονή στις ξώβεργες και θα μηρυκάσεις και θα diadoseis κι εσύ ξανά λίαν συντόμως. Θες δεν θες.
 
+1  λαικ "ωρεπούστημου"
 
H απόλυτη διασταύρωση εκ των επιμέρους ειδών "ω" + "ρε πούστη μου", το θήραμα-ονείρωξη κάθε κυνηγού. Eίδος τροπικόν και σπάνιον αλλά αν το πετύχεις το χαίρεται η ψυχή σου. Χαλάλι και το τσαλαβούτημα σ΄όλους στους βούρκους και τα έλη, χαλάλι κι όλες οι ρώσικες ρουλέτες και τα μαρτύρια από τους Βιετκόνγκ, στην τελική αν θες ακούραστα κι αβάδιστα να το παίζεις γκουρμεδιάρης και Deer Hunter, βρωμάει ο τόπος από έτοιμες κρεμασμένες μοσχαροκεφαλές στα τσιγγέλια της κρεαταγοράς και στα Jumpo από Bambi τα ελαφάκια.
Οι μετρημένες φορές που το "λαικ" είναι "λαικ.-", που κολλάει το χέρι στο πληκτρολόγιο μπρος στις λέξεις, την εικόνα ή την μελωδία κι αν το σιρόπι είναι από ζάχαρη, πίκρα, αλήθεια, γέλιο, ταύτιση, θύμηση, καύλα, ουδεμία σημασία έχει. Είπαμε, real jungle σαν κι εδώ. Πόσα "ωρεπούστημου" σιροπιασμένα αντιστοιχούν κι εκεί έξω στα τόσα και τόσα βαρύθυμα σου "πωωωωρεπούστημου πάλι"?  Είπαμε,  σε μια σαν όλες τις άλλες ζούγκλες του πλανήτη εξακολουθείς να βρίσκεσαι, δεν έχεις αλλάξει και γαλαξία επειδή επέλεξες με τον ελεύθερο χρόνο σου να κάνεις ζάμπλουτο τον Ζουκ, αντί να βλέπεις tv, να παίζεις μπιρίμπα και να ψωνίζεις στο Ebay.
 
Ω ναι ξεύρω ξεύρω δεν ισχύουν αυτά για σένα, αν ο σατανικός  Zoυκ  και το με δωρεάν είσοδο allou gia allou fan park του δεν είχαν στήσει τόσες παγίδες στον χρόνο σου εσύ θα τον αξιοποιούσες με διάβασμα, στοχασμό και ενεργή συμμετοχή στα κοινά αυτού του κόσμου αντί για παρλαπίπες, πάρλες, πeπες, άσε που δεν θα ΄χες αφήσει galerry για gallery και μουσείο για μουσείο που να μην ξέρεις πόσο σερβίρουν τον φρεντουτσίνο και το frozen yogurt.
 
Ξεύρω ξεύρω μα κάποτε πρέπει να τελειώσει κι αυτό το post  -ήδη έχει ξεπεράσει κάτι πολύ το ψυχολογικό όριο κι αν έχεις φτάσει μέχρι εδώ και δεν έμεινες στην ουρά για το i-Phone είσαι μεγάλη ψυχή και σου αξίζουν 5 like bonus δεν είμαι αχάριστη εγώ θα σου το ξεπληρώσω- μα δεν θα εντρυφήσουμε πια και στο σύνολο της βιοποικιλότητας με την μία. Για τον λαγό που έλεγε και καμιά μαλακία στις ώρες του για να περνάνε, την διαφορά της γκαλερί από την κιγκαλερί και τα άπαντα και τα άπατα του Freud θα πούμε άλλη φορά.
 
Πάτα τώρα ένα λαικ μια ώρα έφαγα εδώ χάμω για πάρτη σου αντί να πάω να βάλω πλυντήρια, αν δεν πατήσεις να ξες αύριο για τιμωρία σου θα σε στείλω να τα απλώσεις και τα τέσσερα μαζεμένα και μη μου λες εμένα "σιγά, αυτά δεν γίνονται με eκονικά μανταλάκια", γιατί  άμα σου πω "γιατί γίνονται και συμβαίνουν όλα τα άλλα που εσύ νομίζεις?"  δεν θα τα ξεπλένουν τα άπλυτα της φιλίας μας ούτε 45 share και που θα βρούμε ειδικό να μας απλώσει τόσες μπουγάδες.  Είναι άπαντες full time job στα τάϊμλαιν, με τις καραμπίνες και τα παγούρια εκστρατείας επ΄ώμου.
toportal.gr