web stats

21.5.14

Η Επόμενη μέρα!


Είναι μια δύσκολη περίοδος. Υπάρχει αναταραχή, αγωνία και ένταση. Όσο κι αν πιστεύουμε ότι αφορά στον καθένα προσωπικά, γιατί ο καθένας βιώνει τις δυσκολίες μόνος του, σίγουρα το γενικότερο κλίμα πίεσης και οι πολιτικές εξελίξεις επιβαρύνουν περισσότερο το ήδη βαρύ κλίμα.

Τώρα που γράφω είναι Κυριακή και η εκλογική αναμέτρηση για τους Δήμους της χώρας βρίσκεται εν εξέλιξη. Δεν θέλω όμως να πω τίποτα για τις εκλογές. Έχουν πει οι άλλοι τόσα πολλά που οτιδήποτε παραπάνω θα ήταν γραφικός πλεονασμός. Το μόνο που θέλω να πω είναι μακάρι το εκλογικό σώμα να λειτουργήσει συνειδητά και υπεύθυνα. Αν και πλέον το σκηνικό θα έχει ξεκαθαρίσει από τον πρώτο γύρο και βαδίζουμε για την οριστική αναμέτρηση ελπίζω οι ψηφοφόροι να αναδείξουν τους πιο άξιους υποψήφιους, αυτούς που θα βοηθήσουν την τοπική κοινωνία, νέους ανθρώπους με όρεξη για δουλειά και όραμα και να μην ψηφίσουν σύμφωνα με τις προσταγές που έδωσε η πολιτική παράταξη που ανήκει ο καθένας. Δεν χρειάζεται να εκλέγονται κομματικοί εκπρόσωποι, αλλά ικανοί Δημοτικοί «άρχοντες» που θα προασπίσουν το συμφέρον καλό της πόλης και των δημοτών της.
Μπορεί να ακούγομαι ρομαντικός και να ονειρεύομαι ουτοπίες, αλλά πάντα θα ελπίζω όπως ελπίζουμε όλοι μας. Και ελπίζω στο γενικό καλό για να μπορέσουμε έτσι να καλυτερέψουμε τις προσωπικές μας ζωές.

Δεν με έπεισε κανείς να συμπορευτώ μαζί του, ξέροντας το βίο και την πολιτεία του από πριν. Όσο όμορφος και γοητευτικός κι αν είναι. Ούτε παρασύρθηκα  από τα άπειρα μηνύματα που έφταναν στο κινητό μου τηλέφωνο, κάνοντάς με να εξοργίζομαι για το που βρέθηκε ο αριθμός μου στη λίστα των υποψηφίων των κομμάτων της κυβέρνησης. Ακόμα και να ήθελα να ψηφίσω κάποιον από αυτούς, η επιμονή τους λειτουργούσε αποτρεπτικά στην απόφαση μου.

Ούτε πείσθηκα στα ψέματα που προέβαλαν τα τηλεοπτικά κανάλια τις λιγοστές φορές που τύχαινε να περνάω από κάποια ανοικτή τηλεόραση και που εσκεμμένα αρνιόμουν να παρακολουθήσω, αφού μου δημιουργούσε περισσότερη αναταραχή από αυτή που νιώθω ήδη μέσα μου. Αναταραχή μαζί με αηδία και απελπισία για το θράσος μερικών ανθρώπων, πολιτικών και δημοσιογράφων, να προβάλλουν όλους εκείνους που είναι συνυπεύθυνοι για την κατάντια μου. Λες και αυτός ο λαός δεν έχει μνήμη και δεν μπορεί να συγκρίνει και να κρίνει.

Αυτός ο λαός που αν και έχει μνήμη συνεχίζει να πλανάται ακόμα από τους κομματικούς εγκάθετους και τους «κλακαδόρους» που στοχεύουν στην ολική παραπλάνηση. Κάτι που ξέρουν να κάνουν πάρα πολύ καλά όλα αυτά τα χρόνια. Και να προβάλλονται έργα που ποτέ δεν έγιναν, δίνοντας υποσχέσεις που ποτέ δεν θα εκπληρωθούν. Λες και μερικοί από αυτούς δεν κατείχαν και από πριν το Δημαρχικό αξίωμα όπως και αυτό του Περιφερειάρχη. Και απορείς γιατί 4 χρόνια τώρα δεν παρουσιάζονταν πουθενά να επικοινωνήσουν με τους Δημότες και το κάνουν τώρα που τους «καίει» η ψήφος τους.
Ντροπή και αηδία για όλους αυτούς που δεν αξίζουν την προσοχή μας ούτε καν σε αυτές τις μερικές αράδες που έγραψα. Η αδιαφορία είναι αυτή που πρέπει σε ανθρώπους που αδιαφόρησαν για εμάς και που θα συνεχίσουν να αδιαφορούν αν πάλι εκλεγούν στη θέση που με νύχια και με δόντια θέλουν να κρατήσουν ή να ξανακερδίσουν.
Αν θέλουμε να λυτρωθούμε από τα δεινά που εμείς υποβάλαμε τον εαυτό μας, θα πρέπει να στραφούμε σε άλλες κατευθύνσεις. Σε πορείες νέες, διαφορετικές από αυτές που είχαμε συνηθίσει τόσα χρόνια. Η αναγκαιότητα της αλλαγής είναι περισσότερο επιτακτική από κάθε άλλη φορά. Ακόμα κι αν είναι εν είδει πειράματος και δοκιμής.
Ας μην αφήσουμε τη σιγουριά του βάλτου να μας καταπιεί και να μας αφανίσει. Οι εκλογές που πλησιάζουν είναι πιο σημαντικές.
Σκεφτείτε το διπλά και με περισσότερη σύνεση!
Η επόμενη μέρα ήρθε!
- See more at: http://www.toportal.gr/?i=toportal.el.politikh&id=3806#sthash.We5imqD3.dpuf