ετοιμάζεται με τους φίλους του για το συλλαλητήριο προς τη Μεγάλη Παναγιά. Νωρίς το πρωί της Κυριακής ο περισσότερος κόσμος στην Ιερισσό βρίσκεται στην εκκλησία. Εδώ οι καμπάνες ακούγονται συνεχώς: χτυπάνε πένθιμα όταν κάποιος προσάγεται από την Αστυνομία και αναστάσιμα όταν αφήνεται ελεύθερος. Οταν τελειώνει η λειτουργία, αι γενεαί πάσαι πλημμυρίζουν τον κεντρικό δρόμο: μαμάδες με καροτσάκια, γιαγιάδες με κότσο, παππούδες, πιτσιρικάδες, κοριτσάκια με σιδεράκια.
«Εμείς είμαστε οι τρομοκράτες που ήρθε να συλλάβει ο Δένδιας, που να μου χαθεί κι αυτός κι ο Σαμαράς κι ο αρπάχτας τους». Η κυρία Μαρία πλησιάζει τα 70. Τι γυρεύετε εσείς στις διαδηλώσεις; ρωτάω. «Κατεβαίνουν και τα 3 μου παιδιά και τα 4 εγγόνια μου. Θα έμενα σπίτι μου, ενώ η Αστυνομία χτυπάει τα παιδιά μας; Τραβάνε κόσμο χωρίς λόγο στα τμήματα, τους εξαφανίζουν, δεν αφήνουν ούτε τους γονείς και τους δικηγόρους να τους δουν», λέει η κυρία Μαρία.
Κατά τις 12 ο κόσμος επιβιβάζεται στα αυτοκίνητα: ένα κονβόι τριών χιλιομέτρων που κινείται αργά προς τη Μεγάλη Παναγιά. Στο πρώτο αμάξι η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη, με τον άντρα της και το παιδί της. Το κινητό της χτυπάει ασταμάτητα, καθώς τα ΜΑΤ έχουν στηθεί στη μέση της διαδρομής κι όλο το βράδυ υπήρχαν φήμες πως θα επιχειρήσουν να σταματήσουν την πορεία. Κι η ίδια είναι εξαιρετικά ανήσυχη, αφού μόλις μέσα σε 5 μέρες 50 άνθρωποι έχουν προσαχθεί. «Μας λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποθάλπει τρομοκράτες επειδή στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα του λαού μας», θα πει αργότερα η ίδια από το βήμα της συγκέντρωσης.
«Εδώ δεν είναι Καναδάς, δεν είναι Ελντοράντο, εδώ είναι ο τόπος μας και κάνουμε κουμάντο». Συγκεντρώθηκαν από όλα τα χωριά της Χαλκιδικής για να ζητήσουν το αυτονόητο: να σταματήσουν οι διαδικασίες στο ορυχείο και να διαβουλευτούν με την πολιτεία για την τύχη του τόπου τους. «Στις δημοκρατίες αποφασίζουν οι κοινωνίες κι όχι τα ΜΑΤ κι οι εταιρείες», λέει ένα από τα πολλά πανό τους. Μαζί τους διαδηλώνουν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Οικολόγοι Πράσινοι, ΚΚΕ(μ-λ), Σπίθα, Σύλλογοι Γυναικών, σωματεία, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης. «Αλλά όχι ο δικός μας», σχολιάζουν ειρωνικά.
«Είμαι μια από αυτούς που ο δήμαρχος κατηγόρησε σαν τρομοκράτες», υποδέχεται τον κόσμο από μικροφώνου η Νίνα Καρίνα, μέλος της συντονιστικής επιτροπής αγώνα. «Είμαστε όλοι μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης κι όσοι δεν είμαστε, συναναστρεφόμαστε με μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων». Στο βήμα ανεβαίνουν ο ένας μετά τον άλλο «ηθικοί αυτουργοί» και «υποθάλποντες» την τρομοκρατία: ο Λάζαρος Τόσκας, ο Τόλης Παπαγεωργίου, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Κουράκης και του ΚΚΕ Κωνσταντινίδης. Η συγκέντρωση τέλειωσε ειρηνικά το απόγευμα με το πλήθος να τραγουδάει: «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς, πάμε μπροστά, πάμε γερά, δικά μας είναι τα νερά, τ” ακούς Αντώνη Σαμαρά;».