διαχωρισμός τους από αυτούς. Ακόμα και μεμονωμένα άτομα εμποδίζονταν να περάσουν ενώ δεν έλειψαν και περιπτώσεις πραγματικού face control , όπου ζητήθηκαν και ταυτότητες. Είναι ένα πράγμα να φοβάσαι ότι ασφαλίτες/παρακρατικοί θα σου χαλάσουν τη συγκέντρωση και άλλο πράγμα να έχεις συμπεριφορά ασφαλίτη ο ίδιος. Βεβαίως ούτε λόγος για μπλοκ άλλων σωματείων, συνδικάτων, οργανώσεων.
Όλοι, για το ΠΑΜΕ, ήταν εν δυνάμει επικίνδυνοι να του χαλάσουν τη συγκέντρωση. Όποιος ήθελε να φτάσει μπροστά στη βουλή για να διαμαρτυρηθεί θα έπρεπε να είναι υπό την αιγίδα το ΚΚΕ. Είναι λογικό να φοβούνται για προβοκάτορες και να θέλουν να περιφρουρήσουν την συγκέντρωση τους, που ήταν και μαζικότατη, αλλά το να μην αφήνεις κανέναν άλλο να διαμαρτυρηθεί μπροστά από τη βουλή και να έχεις μια στάση 100% αντισυντροφική είναι απαράδεκτο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν κυνηγήθηκαν διαδηλωτές στην Όθωνος, με χημικά, δεν τους επιτράπηκε να περάσουν στην από την αλυσίδα του ΠΑΜΕ και έμειναν εγκλωβισμένοι μεταξύ ΚΝΑΤ - ΜΑΤ.
Τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν το μπλοκ του κινήματος "Δεν πληρώνω" προσπάθησε να φτάσει στην Βασ. Σοφίας περνώντας από την Αμαλίας. Τους απαγορεύτηκε να προχωρήσουν και απωθήθηκαν από την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Στο σημείο προχώρησε το μπλοκ των αναρχικών και οι αψιμαχίες συνεχίστηκαν μεταξύ του ΠΑΜΕ και αντιεξουσιαστών. Μπουκάλια εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν, τα μπουκάλια έγιναν πέτρες και άρχισε η σύρραξη. Είναι γελοίο και ανέφικτο να κάθεται κανείς να ψάχνει από ποιόν έφυγε η πρώτη πέτρα.
Κανείς δεν κατηγορεί το ΠΑΜΕ που περιφρούρησε τη συγκέντρωση του. Είναι, όμως, κατακριτέος ο τρόπος που το έκανε, σαν να βρίσκεται απέναντι σε όλους τους άλλους. Όχι μόνο μπαχαλους, αλλά και αριστερούς οργανωμένους σε άλλους χώρους και αγνούς αναρχικούς, που διαχωρίζουν τη θέση τους από κινήσεις όπως ρίψη μολότοφ μέσα σε πλήθος αντικυβερνητικών διαδηλωτών.