Νέα
ρεκόρ για χρυσό και ασήμι (που προς το παρόν τα πηγαίνει καλύτερα, αλλά πάντως
μακροπρόθεσμα ναι μεν θα τα πάει καλά, αλλά τελικά ο χρυσός θα πάει ακόμα
καλύτερα, διότι θα επανέλθει στην επίσημη νομισματική σκηνή).
Πλέον, μάλλον πάμε για μια νέα φάση, με τον κόσμο να αρχίζει να στρέφεται πιο μαζικά στα πολύτιμα μέταλλα, και μακρυά από το υπάρχον νομισματικό σύστημα.
Περισσότερο κυριαρχεί η αβεβαιότητα - άλλωστε, η ανάλυση που του προσφέρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ [και] σε αυτό το θέμα είναι άθλια.
Από την άλλη βέβαια, υπάρχει βελτίωση - μέχρι και το reuters έγραψε πριν από λίγες μέρες ένα εξαιρετικό άρθρο (σε κάποιο από τα blogs του, όχι στην "πρώτη σελίδα" βέβαια) που εξηγεί πολύ καλά το "βαθύτερο νόημα" της (επι)στροφής προς το χρυσό.
Αυτά που θα δούμε βέβαια, εμείς τα έχουμε αναλύσει εδώ και πολύ καιρό - δυστυχώς δε μπόρεσα να βρω σε πιο ακριβώς ποστ είχα αναφερθεί στο θέμα, οπότε απλά αντιγράφω από το βιβλίο μου τα εξής:
Πλέον, μάλλον πάμε για μια νέα φάση, με τον κόσμο να αρχίζει να στρέφεται πιο μαζικά στα πολύτιμα μέταλλα, και μακρυά από το υπάρχον νομισματικό σύστημα.
Περισσότερο κυριαρχεί η αβεβαιότητα - άλλωστε, η ανάλυση που του προσφέρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ [και] σε αυτό το θέμα είναι άθλια.
Από την άλλη βέβαια, υπάρχει βελτίωση - μέχρι και το reuters έγραψε πριν από λίγες μέρες ένα εξαιρετικό άρθρο (σε κάποιο από τα blogs του, όχι στην "πρώτη σελίδα" βέβαια) που εξηγεί πολύ καλά το "βαθύτερο νόημα" της (επι)στροφής προς το χρυσό.
Αυτά που θα δούμε βέβαια, εμείς τα έχουμε αναλύσει εδώ και πολύ καιρό - δυστυχώς δε μπόρεσα να βρω σε πιο ακριβώς ποστ είχα αναφερθεί στο θέμα, οπότε απλά αντιγράφω από το βιβλίο μου τα εξής:
...
«Ο χρυσός είναι χρήμα»
-J.P.Morgan
«Παρότι ο χρυσός και το ασήμι δεν είναι εκ φύσεως χρήμα, το χρήμα είναι εκ φύσεως χρυσός και ασήμι»
-Καρλ Μαρξ
Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο χρυσός χρησιμοποιείται για αποθήκευση πλούτου (αντίθετα, ένα νόμισμα εντελώς fiat , όπως το ευρώ, με ιστορία 1-2 δεκαετιών βαφτίζεται ως «βράχος σταθερότητας»!). Παρότι όπως είδαμε η άρχουσα τάξη εγκατέλειψε τον «κανόνα του χρυσού», και προσπαθεί να μας πείσει πως ο χρυσός είναι ένα ακόμα «εμπόρευμα» όπως πχ το πετρέλαιο, ο χαλκός, τα διαμάντια, κτλ, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Ο χρυσός είναι χρήμα (έστω και αν χρησιμοποιείται σε κάποιο ποσοστό για άλλες δραστηριότητες, όπως πχ στη βιομηχανία, στην κατασκευή κοσμημάτων, κτλ).
Δεν είναι τυχαίο που οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου δεν έχουν στα αποθέματα τους ούτε χαλκό, ούτε πετρέλαιο, ούτε πολύτιμους λίθους - έχουν μόνο νομίσματα και χρυσό.
Επειδή ο χρυσός έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του στη σταθερότητα, δεν προτιμάται για επένδυση από τους κεφαλαιοκράτες, μιας και δεν μπορούν να πλουτίσουν.
Προτιμούν επενδύσεις όπως πχ «θα φτιάξω ένα εργοστάσιο», «θα αγοράσω μετοχές μιας εταιρείας που θα πάει καλά», κτλ. Επενδύσεις που αυγατίζουν το κεφάλαιο τους δηλαδή. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, προτιμούνταν και επενδύσεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα (πχ «δομημένα ομόλογα»), καθώς έδιναν μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους από όλες τις άλλες.
Όταν όμως ΔΕΝ υπάρχει ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ότι όντως θα υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη, με εταιρείες να παράγουν, τράπεζες να δίνουν δάνεια ώστε να δημιουργηθούν εταιρείες που θα παράγουν, κτλ, κτλ, κτλ, τότε ο κεφαλαιοκράτης όπως είπαμε και πριν θα προτιμήσει τη σταθερότητα του χρυσού (γιατί αν επενδύσει φοβάται ότι θα έχει ζημιές αντί για κέρδος). Ο χρυσός μετρά την εμπιστοσύνη στο αν θα υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη .
Όταν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, τότε ο χρυσός βυθίζεται. Αλλιώς, «ανεβαίνει» (η, για να το πούμε και πιο σωστά, τα νομίσματα πέφτουν ενώ ο χρυσός μένει σταθερός).
Αντίθετα, το πετρέλαιο ανεβαίνει όταν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, διότι όταν υπάρχει ανάπτυξη, τα εργοστάσια δουλεύουν και άρα χρειάζεται πολύ ενέργεια (πετρέλαιο). Επίσης, ανεβαίνει ο χαλκός και οι υπόλοιπες πρώτες ύλες που χρειάζονται τα εργοστάσια. Το ίδιο ισχύει για τις μετοχές και το χρήμα, καθώς από τη στιγμή που υπάρχει ανάπτυξη και «κινείται η αγορά», οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές διότι θεωρούν ότι οι επιχειρήσεις θα πουλήσουν τα εμπορεύματα τους (και άρα αν γίνουν μέτοχοι θα έχουν κέρδος), και το χρήμα θα κινείται, άρα το νόμισμα θα ανεβαίνει, χάρη στα έσοδα πχ από τις εξαγωγές, κτλ.
«Ο χρυσός είναι χρήμα»
-J.P.Morgan
«Παρότι ο χρυσός και το ασήμι δεν είναι εκ φύσεως χρήμα, το χρήμα είναι εκ φύσεως χρυσός και ασήμι»
-Καρλ Μαρξ
Εδώ και χιλιάδες χρόνια ο χρυσός χρησιμοποιείται για αποθήκευση πλούτου (αντίθετα, ένα νόμισμα εντελώς fiat , όπως το ευρώ, με ιστορία 1-2 δεκαετιών βαφτίζεται ως «βράχος σταθερότητας»!). Παρότι όπως είδαμε η άρχουσα τάξη εγκατέλειψε τον «κανόνα του χρυσού», και προσπαθεί να μας πείσει πως ο χρυσός είναι ένα ακόμα «εμπόρευμα» όπως πχ το πετρέλαιο, ο χαλκός, τα διαμάντια, κτλ, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά: Ο χρυσός είναι χρήμα (έστω και αν χρησιμοποιείται σε κάποιο ποσοστό για άλλες δραστηριότητες, όπως πχ στη βιομηχανία, στην κατασκευή κοσμημάτων, κτλ).
Δεν είναι τυχαίο που οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου δεν έχουν στα αποθέματα τους ούτε χαλκό, ούτε πετρέλαιο, ούτε πολύτιμους λίθους - έχουν μόνο νομίσματα και χρυσό.
Επειδή ο χρυσός έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του στη σταθερότητα, δεν προτιμάται για επένδυση από τους κεφαλαιοκράτες, μιας και δεν μπορούν να πλουτίσουν.
Προτιμούν επενδύσεις όπως πχ «θα φτιάξω ένα εργοστάσιο», «θα αγοράσω μετοχές μιας εταιρείας που θα πάει καλά», κτλ. Επενδύσεις που αυγατίζουν το κεφάλαιο τους δηλαδή. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, προτιμούνταν και επενδύσεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα (πχ «δομημένα ομόλογα»), καθώς έδιναν μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους από όλες τις άλλες.
Όταν όμως ΔΕΝ υπάρχει ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ότι όντως θα υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη, με εταιρείες να παράγουν, τράπεζες να δίνουν δάνεια ώστε να δημιουργηθούν εταιρείες που θα παράγουν, κτλ, κτλ, κτλ, τότε ο κεφαλαιοκράτης όπως είπαμε και πριν θα προτιμήσει τη σταθερότητα του χρυσού (γιατί αν επενδύσει φοβάται ότι θα έχει ζημιές αντί για κέρδος). Ο χρυσός μετρά την εμπιστοσύνη στο αν θα υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη .
Όταν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, τότε ο χρυσός βυθίζεται. Αλλιώς, «ανεβαίνει» (η, για να το πούμε και πιο σωστά, τα νομίσματα πέφτουν ενώ ο χρυσός μένει σταθερός).
Αντίθετα, το πετρέλαιο ανεβαίνει όταν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη, διότι όταν υπάρχει ανάπτυξη, τα εργοστάσια δουλεύουν και άρα χρειάζεται πολύ ενέργεια (πετρέλαιο). Επίσης, ανεβαίνει ο χαλκός και οι υπόλοιπες πρώτες ύλες που χρειάζονται τα εργοστάσια. Το ίδιο ισχύει για τις μετοχές και το χρήμα, καθώς από τη στιγμή που υπάρχει ανάπτυξη και «κινείται η αγορά», οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές διότι θεωρούν ότι οι επιχειρήσεις θα πουλήσουν τα εμπορεύματα τους (και άρα αν γίνουν μέτοχοι θα έχουν κέρδος), και το χρήμα θα κινείται, άρα το νόμισμα θα ανεβαίνει, χάρη στα έσοδα πχ από τις εξαγωγές, κτλ.
Στη
σημερινή συγκυρία, ανάπτυξη θα έχουμε αν και όταν καταφέρουν να μας γυρίσουν σε
φεουδαρχικού τύπου ανισότητες (λίγοι φεουδάρχες - πολλοί κολίγοι). Τότε θα
επενδύσουν, διότι οι «απαραίτητες αναδιαρθρώσεις» που προωθεί η άρχουσα τάξη
εις βάρος των εκμεταλλευόμενων μαζών θα τους δίνουν την ευχέρεια να βγάλουν
μεγάλα κέρδη (μέσω της αύξησης της εκμετάλλευσης). Ως τότε, ο χρυσός θα
«ανεβαίνει», καθώς είναι το ιδανικό μέσο αποθήκευσης του κεφαλαίου, όταν αυτό
δεν επενδύεται.