«Σέβου, προσκυνά, χάιδευε πάντα σου εκείνον
που κρατά την αρχή, μα εγώ το Δία πιο λίγο
ψηφώ κι απ' το μηδέν, ας κυβερνά κι ας κάνει
της κεφαλής του, όσος καιρός του μένει ακόμα,
γιατί δε θα 'ναι των θεών κύριος για πάντα.»
( Αισχύλου-Προμηθεύς Δεσμώτης)
«Η βία είναι η μαμή της ιστορίας» είχε πει εκείνος ο ξεχασμένος φιλόσοφος και δεν είχε άδικο, γιατί οι αλλαγές στην ανθρώπινη ιστορία με βία έγιναν. Με βία κατακτιέται η ελευθερία, με βία και η σκλαβιά βαριά στα κεφάλια των ανθρώπων πέφτει. Βία υπάρχει παντού στη φύση, η ζωή με βία και πόνο γεννιέται.
Στις μέρες μας η βία καταλαμβάνει μια εξέχουσα θέση στη προπαγάνδα και στη χειραγώγηση του πλήθους. Η ίδια η χειραγωγούμενη προπαγάνδα είναι μιας μορφής βίας που τρομοκρατεί το άτομο.
Κράτος και Βία.
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία το Κράτος ήταν η προσωποποιημένη άσκηση της ωμής θεϊκής εξουσίας.
Το Κράτος, η Βία, ο Ζήλος και η Νίκη αναφέρονται από τον Ησίοδο στη «Θεογονία» ως αδέλφια, τέκνα της Στυγός και του Πάλλαντα [1].
Όλοι τους θεότητες, μόνιμοι συνοδοί, πιστοί υπηρέτες κι εκτελεστές του Δία, του απόλυτου εξουσιαστή θνητών και θεών.
Ο Αισχύλος στην τραγωδία του «Προμηθεύς Δεσμώτης» παρουσιάζει το Κράτος και τη Βία μετά τη διαταγή του Δία, να οδηγούν και να επιτηρούν τον Ήφαιστο ώστε αυτός-παρότι δε το θέλει-να δέσει τον Προμηθέα στα βράχια του Καυκάσου. Από τα λόγια του Κράτους είναι που ο θεατής πληροφορείται ότι ο Προμηθέας τιμωρείται επειδή έκλεψε τη φωτιά (γνώση) αψηφώντας τις διαταγές του Δία και την έδωσε στους ανθρώπους.
Η «αμαρτία» του είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας του Δία, η ανατροπή της τάξης.
Το Κράτος συμπληρώνει: «ελεύθερος γάρ ούτις εστί πλήν Διός» (ελεύθερος δεν είναι κανένας, μόνο ο Δίας), το Κράτος απλά εφαρμόζει τις διαταγές και την εξουσία του Δία χωρίς καμία αμφισβήτηση.
Η δικαιοσύνη του Δία είναι για το Κράτος η μόνη δυνατή δικαιοσύνη. Το Κράτος είναι ανίκανο να αισθανθεί φιλία ή οίκτο, επειδή δεν έχει δικό του σύστημα αξιών εκτός αυτού που του έχει επιβληθεί από τον Δία.
Όπως βλέπουμε οι λεκτικές έννοιες δεν είναι τυχαίες στην ελληνική γλώσσα. Η Βία, αδελφή του Κράτους, τυφλοί υπηρέτες, εντολοδόχοι κι εκτελεστές της εξουσίας του άρχοντα θεών και ανθρώπων.