Στον
κλοιό της διεθνούς ύφεσης, οι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες της Δύσης
παλεύουν να επιστρέψουν στην ανάπτυξη, αλλά αυτό φαίνεται ακατόρθωτο στην
παρούσα συγκυρία. Η αστάθεια στις αγορές χρήματος, η κρίση χρέους των αδύναμων
χωρών της ζώνης του ευρώ, το αστρονομικό εξωτερικό χρέος των ΗΠΑ, οι αναδυόμενες
οικονομίες της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας, ακόμα και τα ακραία καιρικά
φαινόμενα του Δεκεμβρίου στη βόρεια Ευρώπη, δεν επιτρέπουν την επιστροφή σε
σταθερή ανάπτυξη για τις χώρες που έχουν βυθιστεί στον φαύλο κύκλο της
οικονομικής στασιμότητας, ιδιαίτερα μάλιστα για όσες δεν διαθέτουν ισχυρή
εξαγωγική βιομηχανία. Η ύφεση τροφοδοτεί την επιχειρηματολογία υπέρ των
“έκτακτων” μέτρων στην απασχόληση και τον δημόσιο τομέα. Πάντως, οι παράμετροι
της κρίσης θα τελούν υπό διερεύνηση και το 2011, ωσότου επιτευχθεί η πλήρης
“ταυτοποίησή” τους από τους οικονομολόγους. Δύο χρόνια μετά τη μεγάλη κρίση του
2008, που πυροδότησε η κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς, ο κύκλος της ύφεσης
φαίνεται πως δεν αποτελεί παρελθόν για την καπιταλιστική μηχανή.