web stats

18.2.11

Απασχόληση και ανεργία στα χρόνια του φόβου

 «Όποιος δουλεύει, δεν έχει χρόνο να βγάλει λεφτά. Το σίγουρο είναι πως τα πλούτη δεν γίνονται με τη δουλειά.» (Λουίς Μπαριονουέβο.
Η ληστεία δεν παύει να είναι ληστεία επειδή γίνεται στο όνομα του νόμου, ή στο όνομα της αυτοκρατορίας. Η σκιά του φόβου καταδιώκει τον κόσμο, ο φόβος της απώλειας: Απώλεια της δουλειάς, απώλεια χρημάτων, απώλεια του επιούσιου, απώλεια… Δεν υπάρχει ξόρκι που να μπορεί να σε προστατέψει από την ξαφνική κατάρα της απώλειας. Ακόμη και ο πιο «πετυχημένος» άνθρωπος μπορεί να τα χάσει όλα από τη μια στιγμή στην άλλη και να γίνει ένας «αποτυχημένος», που δεν του αξίζει ούτε συγχώρηση ούτε συμπόνια. Δεν επιτρέπουν οι αγορές την «αποτυχία». Δεν «ευθύνεται» κανείς γι αυτήν παρά μόνο ο «αποτυχημένος». 

Ο πανικός της απώλειας είναι πανανθρώπινος: «Αγαπητέ συνεργάτη, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι οι υπηρεσίες σας δεν μας είναι πλέον απαραίτητες, λόγω της νέας πολιτικής μας για τις δαπάνες, η οποία μας αναγκάζει λόγω της οικονομικής κατάστασης σε μια επιτακτική επαναδιοργάνωση της επιχείρησής μας.»
 
Πάντα τα ίδια λόγια, αυτά που μπορούν να κάνουν τον καθένα να καταρρεύσει από τη μία στιγμή στην άλλη και ξαφνικά στα σαράντα του χρόνια να γίνει ένας «γέρος», ένας «άχρηστος», ένας «αποτυχημένος».
Ποιος δε ζει με το φόβο της ανεργίας; «Να μην είσαι αχάριστος» λένε. Ο υπάλληλος ή ο εργάτης που έχει δουλειά οφείλει να ευγνωμονεί την επιχείρηση που του κάνει τη χάρη να του βγάζει την ψυχή κάθε μέρα και να τον κάνει βορά της ρουτίνας: Δουλειά-σπίτι-τηλεόραση. Το να βρει κανείς δουλειά σήμερα στα χρόνια του φόβου, ή να διατηρήσει αυτή που ήδη έχει, ακόμη και χωρίς εορταστικά δώρα, επιδόματα, διακοπές, χωρίς να πάρει ποτέ σύνταξη, έναντι μισθού πείνας ακόμη και σε αραιά διαστήματα γιορτάζεται σαν να πρόκειται για θρησκευτικό θαύμα. Το εργατικό δίκαιο ανάγεται στο να σε πληρώνουν ότι θέλουν, να σου επιβάλλουν ότι συνθήκες θέλουν, να δουλεύεις όσο θέλουν, και να ευχαριστείς, να ευχαριστείς κοιτώντας τα παπούτσια σου για την τύχη σου. Αν σου αρέσει! «Ούτως ή άλλως στην ουρά περιμένουν πολλοί».

Μην το ξεχάσεις πότε σου: Τα μάτια φτιάχτηκαν για να κοιτούν την ομορφιά και την απόλαυση και όχι για να αντανακλάται επάνω τους ο κόσμος των αντικειμένων. Χωρίς όνειρα και χωρίς πραγματικότητα είμαστε καταδικασμένοι στον κόσμο των εικόνων. Όποιος δεν είναι γεμάτος από τις δικές του επιθυμίες δεν μπορεί να δώσει τίποτα. Όποιος βαδίζει στο δρόμο του δούναι και λαβείν, προχωρά σιγά σιγά προς την ανία, την κούραση και το θάνατο. Το να πίνουμε με ακόρεστη δίψα από το ποτήρι της ζωής είναι η καλύτερη εγγύηση ότι δεν θα στερέψει ποτέ. Το να αγωνιστούμε εναντίον των δυναστών μας είναι αγώνας ενάντια στην απόλυτη εξημέρωση του κοπαδιού που κατευθύνεται προς την πόρτα του σφαγείου.
Από Athens.indymedia.org